Nieznana podróż sentymentalna – „Kraina lodu 2 Cały film”

Kiedy drzwi Arendelle otworzyły się po raz pierwszy w 2013 roku, cały świat zaczął buczeć mi pod nosem.Mam taką moc.Jestem 11-letnią dziewczynką z warkoczami. Pewnego grudniowego dnia rodzice zabrali mnie do kina – w tym czasie poznałem Annę, Olafa i innych członków zespołu z zimnych krajów, w których się zakochałem. Do dziś pamiętam spotkanie i postawę poszukiwania lalek Elsy, ciężko je znaleźć w jakimkolwiek sklepie z zabawkami – dosłownie! Musieliśmy przejechać połowę miasta i odwiedzić dwa centra handlowe, aby znaleźć miejsce, w którym ostatnia część była dobrze zarezerwowana. Minęło sześć lat i wiele osób się zmieniło, w tym ja i dzieci, które wywołały burzę na stoisku z zabawkami. Wszyscy jesteśmy dorośli (niektórzy mniej, inni więcej) i oczywiście jesteśmy dojrzali. Ten sam los padł również na kontynent lodowy.

Po tych kilku zimach i wiosnach zapraszamy nas na płynący z głośników kultowy film „na na na heyana” autorstwa Christophera Bakera. Po kilku pierwszych minutach projekcji można powiedzieć, że postacie w pierwszej połowie animacji niewiele się zmieniły. To jednak tylko pozory. Wszyscy są „nie tacy młodzi”, głównie psychicznie, bo fizycznie zmieniły się tylko ich kostiumy, fryzury (i animacje, o których szczegółowo później). Ulubieniec publiczności, szczęśliwy bałwan Olaf, wpadł na kilka egzystencjalnych pomysłów związanych z okrutnym pośpiechem zegara, nauczył się czytać i nie kojarzy się już z „swoim, a nie Skandynawami”. Jest to zaskakująco wyjaśnione w książce. Wycięto piosenkę Unmeltable me, co na ostatnim zdjęciu zostało uznane za umowne.

Zachodzą również zmiany w innych obszarach. Oczywiście Christoph zdecydował się zaakceptować sugestię Gentle'a. Anna dorosła i zaczęła spędzać więcej czasu z siostrą i krewnymi, co nieco podejrzewała Aisha i poczucie, że może jej nie być w pobliżu. Powinno być, pod przewodnictwem tajemniczego głosu wołającego ją z daleka. Nietrudno się domyślić, że gdy wracamy do świata stworzonego przez Jennifer Lee i Chrisa Barkera, duchy przeszłości rozprzestrzeniają się lotem błyskawicy, zmuszając siostry i ich towarzyszki do wyruszenia w kolejną niebezpieczną podróż. Tym razem jednak jego atmosfera jest bardziej tajemnicza i mroczna, a proponowane tematy i wywodzące się z nich morały bardziej dojrzałe i poważne. W filmie pojawiają się elementy takie jak porzucenie, los, kolonializm, śmierć, zdrada, a nawet depresja.